Με όνειρα της σιωπής, συχνά πλαγιάζαμε και εμείς με βουβά τραγούδια. Μα οι ελπίδες μας ήτανε δειλές, και σώπαιναν και αυτές. στης ευκαιρίας μέσα τα σεντούκια. -------------------------------- Σε καρέκλα ηλεκτρική, δυο καρδιές μαζί, χρόνια είχαμε αφήσει Η ανία φυλακή, το φευγιό μας το κλειδί που δεν τόλμησε κανείς να ανοίξει. --------------------------------------- Με όνειρα της ενοχής, φανταζόμασταν και εμείς μια άλλη καληνύχτα. Μα οι ελπίδες μας γυμνές, αιχμαλωτίστηκαν και αυτές, στου ακατόρθωτου τα δίχτυα. ---------------------------------- Σε καρέκλα ηλεκτρική, δυο καρδιές μαζί, χρόνια είχαμε αφήσει Η ανία φυλακή, το φευγιό μας το κλειδί που δεν τόλμησε κανείς να ανοίξει.
0 comments